Op de oude begraafplaats staat in een rozenperk een gedenkmonument van gestapelde keramische boeken in zachte tinten.
Deze schijnbaar achteloos gestapelde boeken symboliseren met hun diversiteit aan vormen de levens van verschillende mensen. Boeken begeleiden ons levenslang. We lezen, leren en bekijken plaatjes om de wereld te begrijpen of deze even te vergeten. Boeken zijn tevens door de generaties heen dragers van allerlei informatie. Ter nagedachtenis aan de mensen die in het verzamelgraf herbegraven zijn, is een gedicht geschreven door Nica Bol. Op de voet van het beeld staat ‘Onze allerlaatste rustplaats’.